“Dr Masgutova,

The work you have created is a heaven sent gift to all that suffer and I am so grateful for the sacrifices you make to bring this method to the broken and hurting souls around the world like me. What I am wanting to tell you is that I am a soul that you are painting a new picture for with the work you do, and part of my body is coming back to life same as it was in the beginning. I am thanking you with my whole heart.

Talking with my mouth is what I am most telling mom I want to do; not always looking to type my thoughts. Will you please lead me in learning to make my mouth speak? I want to time and again tell all I am knowing but typing is making that difficult. Talking with typing is hard to have some answers without many people misinterpreting my words.

Thank you for making the work playful so people like me can learn the missing link that will enable a life with more peace and joy. You are in my prayers always.

Matthew”

Deze ontroerende en tegelijkertijd hartverscheurende brief schreef Matthew aan dr. Masgutova aan het begin van de MNRI Therapieweek in Orlando, Florida. Onlangs was ik daar weer voor studie en examen en om me te laven aan de warme sfeer, de grote deskundigheid en enorme rijkdom aan ontwikkeling die de kinderen daar doormaken. Met expliciete toestemming van deze bijzondere jongeman, zijn moeder en van dr. Masgutova herself mag ik hier zijn verhaal delen.

Matthew werd na een problematische zwangerschap als eerste van een tweeling geboren. In de loop van zijn leven kreeg hij een flinke stapel diagnoses mee, waaronder autisme. Naast fysieke uitdagingen door hoe hij in de buik van zijn moeder zat en zijn grote moeite met prikkelverwerking was ook opvallend dat zijn spraakontwikkeling niet van de grond kwam. Lang werd gedacht dat hij niet zoveel begreep.

Totdat hij op 15-jarige leeftijd leerde schrijven via een letterbord – nu een tablet – en hij eindelijk uit de stilte kon komen en stem kon geven aan die onmetelijke intelligentie die in hem leefde. Uit zijn schrijven en reacties op gebeurtenissen spreekt een innerlijke rijkdom en spiritueel bewustzijn die het verstand te boven gaan.

Tijdens de therapieweken ontmoet ik vaak kinderen die niet spreken. Je hoeft maar in hun ogen te kijken om te ervaren hoe wetend en bewust ze zijn. Helaas leven we in een maatschappij waarin het kunnen spreken wordt gezien als een teken van intelligentie. Daar ben je mooi klaar mee als je als intelligente ziel verpakt zit in een onhandig lijf waarvan de gebruiksaanwijzing is zoekgeraakt. Waarbij je brein het maar niet voor elkaar krijgt om je gedachten om te zetten naar woorden uit je mond. Hoe fijn is het dan om bij mensen terecht te komen die de taal van jouw lichaam verstaan en jou zonder woorden begrijpen. Die jou zien wie je bent: een intelligente ziel in een onhandig lichaam. En die je helpen om de handleiding daarvan weer te vinden.

Terug naar Matthew. Inmiddels is hij 20 jaar oud en heeft nu deze vurige wens om met zijn mond te kunnen spreken in plaats van zijn gedachten letter voor letter uit te typen. Hoe kun je met MNRI helpen deze wens in vervulling te laten gaan?

Ik had het genoegen om Matthew gedurende een aantal dagen te kunnen volgen in zijn behandeling. MNRI is zo ongelofelijk veelzijdig en alle behandelingen grijpen zo mooi in elkaar. Werd er in de ene sessie gewerkt met het activeren van zijn sensorische systeem en het reguleren van de prikkelverwerking, in de ander werd op een diep niveau zijn lichaam vrijgemaakt van spanning zodat er nieuwe beweegpatronen konden ontstaan. Deze werden in een volgende sessie stap voor stap aangeboden zodat het brein deze goed kon integreren. Daarna werd gewerkt aan het activeren van reflexen die deze beweegpatronen gebruiken en het brein aanzetten tot het maken van nieuwe verbindingen. Ook werden er speciale sessies gewijd aan het beter reguleren van de ademhaling en het activeren van de gezichtszenuwen en reflexen nodig voor zuigen, slikken en een betere mondmotoriek.

Tijdens de therapieweek kreeg Matthew 6 uur therapie per dag gedurende 8 dagen. Per dag zag ik zijn lichaam sterker worden, zijn rug rechter, zijn stappen krachtiger, zijn gezicht zachter en zijn glimlach stralender. Wat moet dat een geweldige ervaring zijn om je lichaam weer langzaam maar zeker naar je terug te voelen komen!

En op de laatste dag, zijn Grande Finale, gebeurde wat ik nooit had durven dromen: Matthew en ik waren samen aan het zingen!! Eerst per klank, toen woord voor woord, daarna steeds vloeiender met hele zinnen op één adembeweging en met steeds meer volume en melodie. Wat een magisch moment! Een ervaring om nooit meer te vergeten. Zijn hartewens was vervuld: Matthew had zijn stem gevonden.

Grote dankbaarheid en respect voel ik voor deze o zo veelzijdige therapievorm die voor zoveel uiteenlopende problemen in de ontwikkeling kan worden ingezet. Ik hoop deze bijzondere jongeman weer tijdens een volgende MNRI Therapieweek te mogen ontmoeten en met eigen ogen te zien welke stappen hij weer heeft gezet op zijn weg naar heelwording.

(het schilderij op de foto hangt in de gang van de behandelkamers in het MNRI Instituut in Orlando).

Hartelijke groet,
Ellen Bulder
Baby- en kindertherapeut
www.Adem-ruimte.nl

Archief

Recente berichten

Archieven

Deel dit verhaal