Al vanaf dat Nora een paar weken oud was, hadden we het gevoel dat er iets niet klopte. Nora was ontzettend onrustig en was bijzonder snel overprikkeld. Als we een stukje met haar gingen wandelen, was ze constant alert en daarna kon ze zo overstuur zijn dat zelfs het drinken niet meer ging. Toen ze 5 weken oud was, was ze óf aan het slapen, óf aan het huilen, we zagen haar bijna niet in normale toestand.

Bij het Consultatiebureau kwamen we niet verder en via Facebook volgde ik Ellen al een tijdje. Toch was de drempel wel groot. Ik zag op haar website veel kinderen met problemen die vele malen ernstiger waren. Nora had (nog) geen zichtbare sprongen overgeslagen en misschien zou het vanzelf ook wel goed komen. Daarnaast wonen we aan de andere kant van het land; Capelle lag niet bepaald om de hoek. Ook kregen we van veel kanten te horen ‘het ene kind is nou eenmaal wat onrustiger dan de andere’.

Uiteindelijk heb ik besloten tóch te bellen; we hadden immers niets te verliezen en mijn gevoel zei dat er echt iets niet klopte. En wat ben ik blij dat we gegaan zijn! Ons grootste doel was dat Ellen ons kon helpen om voor wat meer rust te zorgen bij Nora, dat ze niet de hele dag ‘aan’ stond en dat ze kon genieten van bijvoorbeeld haar badje.

We hebben de behandelingen als ontzettend fijn ervaren. Nora kwam bij Ellen in de praktijkruimte al helemaal tot rust. De tijd en aandacht die ze had voor Nora waren echt heel fijn. We merkten direct na de eerste behandeling al veel effect, ze was al zoveel rustiger. Ook de oefeningen hebben heel goed geholpen.

Nora vindt de oefeningen erg fijn, ze komt helemaal tot rust. En hoewel Nora nog steeds wel eens wat onrustig is, is die constante alertheid gelukkig weg. Ze ligt nu heerlijk ontspannen in de wandelwagen en is soms al aan het eind van de straat in slaap. Dat is zo fijn! Ook als ze gewoon bij ons beneden is kan ze de prikkels veel beter aan en ze slaapt ook heerlijk rustig zonder dat ze ingebakerd hoeft te zijn. We hebben een ontspannen baby!

Wat we ook als heel prettig ervaren hebben is de uitleg over de bevalling. Nora is geboren als sterrenkijker. Voor ons was dit eerder gewoon ‘een wat pittiger bevalling’, maar door Ellen kregen we echt inzicht over wat dit voor Nora betekend heeft en waarom ze hier nog steeds hinder van kan ondervinden.

Tijdens de tweede behandeling hebben we de puntjes op de i gezet. Ellen gaf aan dat ze bijna zou gaan rollen, maar dat de ene kant moeizamer zou gaan. En inderdaad, 3 dagen later rolde ze, maar slechts 1 kant op. Nora vindt deze oefeningen niet altijd prettig en ik merk dat we ze daardoor minder makkelijk doen bij haar, maar dat geeft ook wel aan hoe nodig het is. Wel heel fijn dat Ellen ook benoemd heeft met welke reflex we aan het werk gingen, zo kon ik er later thuis ook nog meer over lezen. Inmiddels rolt ze nu ook bíjna naar rechts, ze rolt al op haar zij en we hebben er alle vertrouwen in dat dit snel gaat lukken.

Inderdaad, Nora had gelukkig geen hele ernstige problematiek. Maar de verandering is ook voor ons heel groot, we zijn zo blij dat Nora nu blij en ontspannen is. Gelukkig hebben we ons gevoel gevolgd. En mocht ik ooit nog weer twijfelen over haar ontwikkeling of als ze ook maar enigszins een fase over gaat slaan, dan weten we Ellen heel snel weer te vinden en rijden we weer met alle liefde naar de andere kant van het land.

Ellen, bedankt voor je rust, voor je tijd en alle goede zorgen!